Deze blog sluit aan bij een eerdere blog die ik schreef over misverstanden rond autisme. Dit onderwerp heeft alles te maken met het onvermogen en vaak ook onwil van neurotypische mensen om de wereld vanuit een ander perspectief te zien.
>>> In deze blog ga ik weer generaliseren. Dit omdat het anders wel heel veel tekst wordt
Een van de redenen dat autisten gepest worden, bijvoorbeeld als kind is dat ze het leven anders zien en ervaren dan neurotypsiche mensen. Neurotypische mensen denken veel in hiërarchie/status (vertikaal), waarbij autisten veek horizontaal denken. Een autist ziet geen reden om iemand “hoger op de ladder” binnen die gecreëerde hiërarchie anders te benaderen dan iemand die lager staat of zelfs er buiten staat en zal beide personen gelijkwaardig benaderen. Omdat een autist hiermee zich niks aan lijkt te trekken van status of postie op de ladder (omdat een autist simpelweg niet zo denkt) zal hij de structuur doen wankelen. Een neurotypisch persoon zal dit niet begrijpen. In een neurotypische wereld moet iedereen zich houden aan de geldende regels en machtstructuur en de autist moet zich dus onmiddelijk weer hier naar gaan voegen. De autist zal hier niks van snappen en dus wordt hij vervolgens gepest in een poging hem/haar/hen buiten te sluiten/op zijn plek te zetten.
Eerlijkheid vs dubbele lagen
Een autist is vaak eerlijk. Neurotypisch mensen communiceren vaak via allerlei subtiele hints of dubbele bodems in wat ze zeggen. Of ze zeggen het een en bedoelen het ander. De neurotypische persoon kan geïrriteerd raken van autisten omdat ze de hints niet oppikken/dingen letterlijk nemen en dus de heersende sociale codes doorbreken daarmee. Een autist zal ook vaak dingen die onrechtvaardig zijn benoemen (en die zijn er plenty in de neurotypische wereld). En dit zal vaak ook weer leiden tot buitensluiting van de autist of dat de autist gepest wordt. Of de autist zal worden ervaren als een moeilijk mens.
Waarom doe je niet gezellig mee?
Die vraag heb ik zo vaak gehad. Of waarom kan je jezelf niet meer laten gaan? Als autist heb je te maken met een neverending bombardemenst aan indrukken en prikkels omdat je hersenen geen filters kennen die alleen de relevante informatie doorlaten. Juist in sociale situaties waarbij anderen wel “los kunnen gaan” of “mee kunnen doen” kan een autist vaak te maken hebben met een overload aan indrukken wat ervoor kan zorgen dat je als autist juist bevriest/stiller wordt. Dit kan door neurotypische mensen worden geiterpreteerd als arrogantie/verhevenheid of stugheid. Wat ook tot pest gedrag kan leiden. Ik mis ook soms mensen die me begroeten als ik een drukke zaal binnen loop. MIjn brein kan dan de hoeveelheid mensen niet aan en ik ben er meerdere keren op aangesproken dat ik mensen niet terug groete die probeerden mij te begroeten.
deze blog is work in progress en zal deze later verder aanvullen
28-12-25
Obed