Wat voor neurotypische mensen iets is wat misschien spannend kan zijn maar eigenlijk goed te doen kan voor een neurodivers persoon met bijvoorbeeld autisme een hele uitdaging zijn.
Omdat dit mijn persoonlijke blog is schrijf ik vanuit mijn eigen ervaring. En ik focus daarbij op het daten als neurodivers persoon met iemand die neurotypisch is. Dit betekend niet persé dat mijn visie en ervaringen overeen komen met anderen op het spectrum.
Ik ben nou niet bepaald succesvol op dit gebied en ondanks dat ik snap dat mensen moeten wennen aan mij, als een neurodivers persoon begrijp ik eigenlijk maar gedeeltelijk waarom.
Een van de problemen waar ik tegenaan loop is dat eerlijkheid in deze wereld niet gewaardeerd wordt. Ik kan niet anders dan vanaf het eerste moment dat ik iemand ontmoet eerlijk te zijn. En ik zou ook niet anders willen, want wat heb je er aan de ander voor de gek te houden. Een rooskleuriger beeld van mezelf te schetsten dan de werkelijkheid. En dus vertel ik over mijn depressie als het gesprek daarop uit komt. En over mijn autisme. En over het feit dat ik geen dikke baan heb. En geen familiemens ben.
Mensen houden hier niet van heb ik gemerkt. Meermaals maakten dates zich uit de voeten hierdoor. Autisme, depressie, allemaal rode vlaggen blijkbaar. En dat terwijl we állemaal dingen hebben als we écht eerlijk zijn. Niet vermogend zijn is ook echt een ding voor veel mensen. In een chat gesprek noemde ik dat ik maar net rond kom was en werd ik zonder uitleg instant geblokkeerd.
Mensen zoeken over het algemeen naar een spontaan, vrolijk en extrovert persoon. Ik ben dat niet. Daarbij hou ik niet van oppervlakkige gesprekken en ga ik snel de diepte in daardoor.
Ik ben dan wel een man, maar ik ben nou niet bepaald een macho en een deel van het gedrag wat de samenleving van mij verwacht als man moet ik niks van hebben of voelt bedacht/gekunsteld. Autisten worden vaak verweten stug te zijn of in hokjes te denken maar neurotypische mensen zijn soms veel erger. Je moet toch echt voldoen aan het man vrouw rollenpatroon anders raken neurotypische mensen in de war.
Side note – het “stugge” gedrag is niet wat het lijkt – de wereld als autist is overweldigend en chaotisch en je zoekt in deze storm naar houvast en dus hou je je vast aan dingen die je kent/gewend bent en ben je stomweg niet in staat “vrolijk en spontaan” te zijn in nieuwe situaties met onbekende mensen.
Bij dates wordt je geacht te flirten. Ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten doen. In eerste contact met mensen kost het me sowieso al veel energie contact te leggen. En omdat ik niet succesvol ben gebleken in daten is mijn zelfvertrouwen niet groot meer. En dat maakt dat ik vaak als “vriendschappelijk” wordt ervaren. Ik kan wel iemand laten weten dat ik interesse heb, maar dat is dan in een concrete zin, zonder flirtgedrag, wat bijna steevast op een afwijzing uitdraait.
In andere sociale situaties, waarin “normale mensen” liefde tegen komen, zoals in het uitgaansleven, snap ik ook niks van deze dingen. Vaak ben ik overwhelmed of anxious door de situatie met veel mensen in een ruimte. Als ik pech heb kom ik in een shutdown waardoor ik als apathisch wordt ervaren. Soms zet ik het op een zuipen in een poging om de prikkels te dempen. Veel interesse in mij wordt er eigenlijk nooit getoond, of het moet langs me heen gaan. Zomaar op iemand afstappen die ik niet ken is voor mij zo goed als onmogelijk, tenzij er een praktische reden voor is, zoals het bestellen van een drankje of iemand iets concreets vragen.
Ik zou willen dat de date wereld minder over elkaar imponeren zou gaan en ook minder over status. Bij neurotypische mensen kan ik liefde in ieder geval amper vinden. Ik probeer alternatieve dating apps. Mocht dat leiden tot andere ervaringen typ ik dat wel weer in een nieuwe blog.
Volgende blog ga ik typen over hoe ik narcisme zie. Waar het vandaan komt en wat het met mensen doet.
17-06-2025
Obed